In Museum Scheldewerf hangen Delftsblauwe jubileumborden aan de muren die 25-, 40- en 50-jarige jubilea van medewerkers herdenken. Van mensen die een volledige carrière bij de Koninklijke Maatschappij De Schelde werkten. Dat soort toewijding was hier ooit de norm. Tegenwoordig is dat zeldzaam. Voor Gesa Feddersen, Client Liaison Officer, ligt haar carrière op koers om een eigen plekje aan de muur te krijgen.

Ze werkt aan een groot marinebouwproject; van de eerste aanbestedingsdocumenten tot belangrijke technische stappen. Ze ziet zichzelf al door de proefvaarten, de garantieperiode en de kennisoverdracht heen. En als alles volgens plan verloopt, een vervroegde pensionering, grapt ze.

Haar vader zei ooit tegen haar: “Het maakt niet uit wat je nu kiest. Jouw generatie zal minstens drie keer van carrière veranderen. Kies iets wat je vandaag leuk vindt.” Ook nu stelt ze zich nog steeds dezelfde vraag: “Wil ik dit vandaag en morgen doen? Het antwoord is nog steeds ja.”

Van Hamburg naar de Noordzee
Ze groeide op in Hamburg, in een zeilfamilie. Haar beste vakken op school waren wiskunde en scheikunde, en haar eerste idee was om lerares te worden, eventueel in combinatie met kunst. Dat veranderde op de dag dat ze het Instituut voor Scheepsbouw om de hoek van haar ouderlijk huis binnenliep. “Ze hadden een sleeptank. Ik heb altijd graag naar schepen gekeken. Ik hield van zeilen”, herinnert ze zich, “dus ik dacht: waarom zou ik niet eens gaan kijken?”

In vergelijking met de drukke, onpersoonlijke open dagen voor de exacte wetenschappen was de opleiding scheepsbouw klein en gastvrij. Ze beloofden dat afgestudeerden al voor het afronden van hun studie een baan zouden hebben. Gesa schreef zich in.

Haar pad na het afstuderen was een mix van academisch en industrieel werk: zes maanden in Schotland, drie jaar in een PhD-programma in Duitsland, voordat ze naar Nederland verhuisde toen ze haar partner ontmoette die al voor Damen Naval werkte. Ze kozen ervoor om niet onmiddellijk de sprong naar werken in hetzelfde bedrijf te maken. “Je gaat niet van een langeafstandsrelatie naar 24/7 samen zijn”, zegt ze. Dus werkte ze eerst drie jaar bij Lloyd’s Register in Rotterdam voordat ze ook bij Damen Naval in dienstkwam.

Vrouwen in de scheepsbouw
Terwijl Gesa studeerde, waren vrouwen in de scheepsbouw nog zeldzaam. Van de 23 studenten in haar jaar waren er slechts twee vrouwen. Tijdens stages weigerden sommige scheepswerven in Hamburg vrouwelijke stagiaires omdat ze geen sanitaire voorzieningen voor vrouwen hadden. Grotere scheepswerven lieten haar wel toe, maar de opmerkingen waren er wel. “Op kantoor gebeurt dat minder”, zegt ze. “Maar ik word ook nu nog wel eens aangezien voor een secretaresse. Als vrouw in de techniek ben je nog steeds een uitzondering, vooral in de scheepsbouw. Aan de ene kant moet je je plaats verdienen. Aan de andere kant is er actieve werving en zeggen mensen: ‘Ja, we willen graag een vrouw in het team’, omdat dat de groepsdynamiek verandert.”

“Ik had een professor die altijd eerst controleerde: zijn er vrouwen in de zaal? Moest hij zeggen: ‘Goedenavond, heren’ of ‘Goedenavond, dames en heren’?” Vrouwen waren de uitzondering.

"Als vrouw in de techniek ben je nog steeds een uitzondering, vooral in de scheepsbouw. Aan de ene kant moet je je plaats verdienen. Aan de andere kant is er actieve werving en zeggen mensen: ‘Ja, we willen graag een vrouw in het team’, omdat dat de groepsdynamiek verandert.” Gesa Feddersen

Twee petten, één project
Als Client Liaison Officer voor het project werkt Gesa te midden van de Duitse klant, engineeringteams, het classificatiebureau en enkele leveranciers. Ze spreekt vloeiend Duits, Engels en Nederlands en heeft ook verstand van engineering. “Ik zie waar misverstanden ontstaan op technisch, intercultureel en taalkundig vlak”, legt ze uit. Het is haar taak om ervoor te zorgen dat er niets verloren gaat in de vertaling.

Ze geeft ook leiding aan het Admission to Sea Traffic-team, dat alles voorbereidt wat nodig is voor de eerste reis over de Elbe, zoals communicatie, navigatie, veiligheid en brandbestrijding. “Dat is het moment waarop je de motor start, de schroef laat draaien en de trossen losgooit”, zegt ze. “Het schip is dan nog niet helemaal af, maar het vaart voor het eerst op eigen kracht.”

Orkaanseizoen
Projecten beginnen met wat Gesa de stormfase noemt, en komen daarna tot rust. Het project zit al meer dan drie jaar in de stormfase. “Deze zomer is het orkaanseizoen. Kort en intens, daarna zou het rustiger moeten worden, hoop ik.” Het werk is complex, maar het papierwerk is veeleisend. Volgens de Duitse regelgeving moet elk onderdeel, van een pomp tot een volledig voortstuwingssysteem, worden getest, opnieuw getest en gedocumenteerd. “Wat de technologie van het schip betreft, ben ik er zeker van dat we het beste schip gaan leveren dat de marine ooit heeft gehad”, zegt ze. “Het papierwerk is een andere strijd. Het is onze papieren boot die we moeten vouwen voordat hij kan varen.”

Toekomstige opties
Dit project zal het eerste schip van de Duitse Marine zijn dat gebruikmaakt van een grootschalig lithium-ion-energieopslagsysteem. De batterijen kunnen een efficiënte werking in bepaalde modi ondersteunen, maar het schip kan indien nodig nog steeds overschakelen op vol vermogen. “In vergelijking met twintig jaar geleden heeft de voortstuwingstechnologie enorme sprongen gemaakt”, legt ze uit. Het platform is voorbereid op toekomstige toevoegingen, waaronder onbemande systemen. Ruimte, vermogen, koeling en lucht zijn meegenomen in de basisuitvoering. Scheepsontwerpen verouderen snel en modulair denken houdt alle opties open.

Leiderschap op haar eigen voorwaarden
Na een aantal jaren aan het project te hebben gewerkt, heeft Gesa een schat aan kennis opgebouwd die moeilijk te vervangen is. Ze is ook geïnteresseerd in hoe vrouwen leidinggeven. “Vrouwen houden vaak meer ballen in de lucht en schakelen sneller tussen prioriteiten. Niet beter, gewoon anders”, zegt ze. Ze volgt podcasts en inspirerende rolmodellen op het gebied van vrouwelijk leiderschap, in de overtuiging dat je geen mannelijke stijl hoeft aan te nemen om succesvol te zijn.

Haar advies aan jonge vrouwen in de techniek: “Twijfel niet aan jezelf. Ga er niet vanuit dat het jouw schuld is als iets niet goed voelt. Het kan aan de werkomgeving liggen.”

Voor Gesa is deze werkomgeving op de best mogelijke manier uitdagend geweest, een plek waar ze kan blijven groeien, haar eigen rollen kan definiëren en kan werken met mensen die ze vertrouwt.

Naar overzicht