Ad Spruijt, Coördinator Onderhoud bij DSV, heeft “enorm veelzijdige” job

Hij is verantwoordelijk voor al het onderhoud op het uitgestrekte terrein van Damen Shiprepair Vlissingen, of het nu een wc betreft die niet doorspoelt of een gigantische dokdeur die klemt. Ad Spruijt is Coördinator Maintenance bij DSV. “Er is altijd wel wat te doen en dat maakt het werk ook zo veelzijdig”, zegt hij. Ad had er al een lange loopbaan bij De Schelde op zitten toen hij in 2002 bij de afdeling Onderhoud van DSV aan de slag ging. Hij begon als amper vijftienjarige in 1973 op de Bedrijfsschool waar hij werd opgeleid tot draaier. “Vier dagen naar school en één dag in de week theorieles op de Streekschool in Middelburg”, herinnert hij zich nog.

“Je werd met de bus gehaald en naar je werk gebracht. Ik geloof dat De Schelde wel vijftien bedrijfsbussen had die de medewerkers vanaf verschillende plekken in Zeeland ’s morgens ophaalden en ’s avonds na het werk ook weer naar huis brachten.” Zijn eerste loon werd letterlijk in een loonzakje aan Ad uitgereikt. “Er zat zo’n negenhonderd gulden in.” In de jaren tachtig ging hij om zich verder te ontwikkelen een vierjarige cursus PBNA Werktuigbouwkunde volgen, die Ad uiteindelijk een promotie opleverde. In 1991 werd hij namelijk als dertigjarige benoemd tot Baas van de afdeling machinale verspaning.

De periode tot eind jaren negentig was een turbulente tijd voor de Machinefabriek, met meerdere reorganisaties. “Bij elke reorganisatie werd het groepje weer wat kleiner”, weet Ad nog. Toen hij eind 1999 zelf ook zijn baan dreigde te verliezen, kon hij aan de slag op Scheldepoort, waar ze een baas bankwerkers nodig hadden. “Mijn ontslag werd teruggedraaid en ik kon gelijk de andere week beginnen. Ik heb toen veel geluk gehad. Het was achteraf wel een overgang; in de Machinefabriek had ik al die jaren binnen vier muren gewerkt. Nu ging ik opeens met een clubje bankwerkers naar de aangemeerde of ingedokte schepen toe om aan boord reparatiewerk uit te voeren. Het was een heel andere tak van sport.”

In 2002 was hij wegens een ernstige ziekte een halfjaar uit de roulatie, maar hij genas “wonderwel”. Ad ging op therapeutische basis voor halve dagen aan de slag bij de afdeling Onderhoud van Scheldepoort. “Ik was officieel nog bankwerkersbaas maar toen mijn leidinggevende Hans van Veenendaal met pensioen ging, vroegen ze mij of ik dit werk niet wilde blijven doen. Ik heb toen ja gezegd, want het beviel goed. Zo ben ik er eigenlijk ingerold. Het is enorm veelzijdig werk. Je moet bedenken dat Scheldepoort in 1963 is gebouwd. Veel materiaal en installaties komen ook uit die tijd en je moet je voorstellen dat er dan altijd wel onderdelen aan slijtage onderhevig zijn of roesten. Het nabije zoute water kan dat proces nog versterken.”

Mooie herinneringen bewaart hij aan de overkapping van het gigantische Dok 2 in 2003. In 2010 is het nieuwe kantoor van DSV aan de overkapping vastgebouwd. “Het oude kantoor, dat stond op de plek waar nu het parkeerterrein is, werd toen gesloopt. Via de was- en kleedruimtes is er nu een mooie verbinding tussen het nieuwe kantoor en Dok 2 en onder een deel van de overkapping zijn ook kantoren gerealiseerd.” In september gaat Ad met vervroegd pensioen. Hij zal zich niet vervelen. “Ik krijg meer tijd voor onze kleinzoon Sebastiaan waar mijn vrouw en ik nu al één dag per week op passen, en voor mijn hobby’s zoals motorrijden; en we trekken er misschien wat vaker met de camper op uit.”

Ad hoopt straks ook vaker met zoon Kevin naar motorcrossevenementen te gaan, vader en zoon delen een passie voor de crossmotorsport, Kevin beoefent de sport ook zelf. “Maar ik ga nog altijd met plezier naar mijn werk. Vanaf dag één ging ik er op de fiets naartoe vanuit mijn dorp Meliskerke, en dat doe ik nog steeds. Ik schat dat ik in al die jaren zo’n 57.000 kilometer heb afgelegd. De saamhorigheid onder de mensen op het werk zal ik wel missen. Dat schip moet weg, en daar gá je dan met z’n allen voor, een mentaliteit die ik altijd als heel positief heb ervaren.”